De Planetaire mensheid

.............

“Het is gewoon zo." ''Dingen zijn altijd zo geweest.”

Ik ben er zeker van dat jou eerder zulke dingen zijn verteld. Ik weet zeker, dat je ouders zo waren en hun ouders en groot-ouders en hun overgroot-ouders! Toch wordt gezegd dat mensen uit elk tijdperk geloofden dat het hunne een unieke tijd in de geschiedenis was: er was zeker nooit een tijdperk dat voelde als wachten bij de bushalte van de geschiedenis.

Toch zou ik er mijn muziekcollectie onder verwedden dat een gemeenschappelijk geloof in elk tijdperk was, dat dingen nooit zouden veranderen: de status quo zou altijd blijven. Zelfs nu is het idee "dit is nu eenmaal hoe de dingen zijn" voor sommigen een goed bewaakt dogma is.

Dus, ik wil graag een beetje uitwijden over hoe de tijden waarin we nu leven bijzonder buitengewoon zijn. Dit is de enige keer in (opgetekende) geschiedenis waar:

  1. We zijn overal! Mensen hebben elk onbewoonbaar land op Aarde bewoond (zelfs Antarctica, de minst gastvrije bestemming op Aarde);
  2. We staan allemaal in contact met elkaar! Mensen zijn bijna constant en ogenblikkelijk met elkaar verbonden, wereldwijd via het internet - een soort kunstmatige mondiale geest; en
  3. Verandering is constant and wijdverspreid... De gehele wereldwijde bevolking zit midden in een ongekende exponentiële transformatie!
Recht in het gezicht van het Dingen-Zullen-Nooit-Veranderen-Dogma is dit onbetwistbare feit: de "manier waarop de dingen nu zijn" kwam praktisch van de ene op de andere dag, in vergelijk met de geschiedenis van de mens - of in een flits ten opzichte van de * 13,7 miljard jaar geschiedenis van het universum! (* Als u een briljante analyse van dit proces wilt lezen, zie Book of the Avatar: Cosmic History Chronicles Volume II, door Jose Arguelles en Stephanie South.)

Homo sapiens verscheen ongeveer 200.000 jaar geleden voor het eerst en het was slechts ongeveer 5.500 jaar geleden toen (wat we noemen) de beschaving begon. In bijna onze hele geschiedenis was de menselijke cultuur (en populatie) zeer gestaag en groeide langzaam, dat wil zeggen tot de Industriële Revolutie, ongeveer 300 jaar geleden. Op dat moment begon de exponentiële transformatie van onze planeet echt flink toe te nemen! Om wat perspectief te geven: 300 jaar is slechts 5,4% van 5.500 jaar en slechts 0,15% van 200.000 jaar...

Dus... wellicht is het Dingen-Zullen-Nooit-Veranderen-Dogma zo hardnekkig omdat het er al minstens 5000 jaar is (zo niet 200.000 jaar!). Misschien was de verandering zo langzaam en gestadig dat het ongemerkt was voor de hedendaagse mensen van de meeste tijdperken? Hoe dan ook, toen de Industriële Revolutie begon, maakte de menselijke bevolking een exponentiële groeicurve. In amper 300 jaar zijn we van 1 miljard naar 7 miljard mensen gegaan! Dat is een groei van 700% in slechts 5,4% van de geschiedenis van de menselijke beschaving, of 0,15% van de geschiedenis van het menselijk leven...

In die abrupte maar intense versnelling werd de menselijke biomassa zoals de atmosfeer of lithosfeer: een nieuwe bolvormige laag van de Aarde! Tegelijkertijd gooide de menselijke geest zich vanzelf in een pseudo-mondiale-geest: de cybersphere/ het internet, trainingswieltjes voor een echt wereldbewustzijn (noösfeer). Dit is een vrij snelle en radicale mutatie... En we zijn er nog steeds middenin!

Nu hebben we een wereldbevolking die de vroege stadia van een beginnende of ontluikende wereldcultuur presenteert. En hier is wat mij fascineert: hoewel onze wereldcultuur zeker in de kinderschoenen staat, verbindt het culturen over de hele wereld die zich eeuwenlang hebben ontwikkeld of zelfs millennia...

En ondanks de schijnbaar doordringende chaos in de wereld is wat ik in mensen zie, een natuurlijk groeiende waardering (mijlen buiten de gewone tolerantie) voor andere culturen en diverse manieren van denken en expressie. Dus ik kan het gewoon niet helpen bemoedigd te raken door de perceptie dat we inderdaad een planetaire mensheid worden.

Als gevolg hiervan slaan verschillende ingewortelde denk-, organisatie- en bestuursmethoden nergens meer op. Onze willekeurige nationale grenzen belemmeren steeds meer groeiende ondernemers die wereldwijd online zaken doen. Kunstenaars kunnen samenwerken over de hele wereld zonder hun woonkamer te verlaten. Geestelijke leiders uit volledig andere culturen kunnen gemakkelijker hun betrekkingen met elkaar verdiepen. En mijn ultra-optimistische lijst gaat maar door!

Een planetaire cultuur worden, creëert nieuwe mogelijkheden voor verbinding, begrip en creatie die totaal ongekend zijn. Voorbeeld hiervan: 25 juli is de Dag Buiten de Tijd, de enige "vakantie-dag" die geïntroduceerd wordt door de 13-Manenkalender. Het is een dag om Tijd als Kunst en planetaire vrede door cultuur te vieren en wordt sinds 1992 wereldwijd in acht genomen.

Ik heb elk jaar sinds 2002 Dag Buiten de Tijd vieringen bijgewoond (en zelfs georganiseerd). Wat ik er het fijnste aan vind, is dat mensen uit elke cultuur een dag van 'vrede door cultuur' kunnen vieren. En aangezien de nadruk op kunst ligt, worden de gebeurtenissen vaak een uiteenzetting van veel verschillende culturen die samen een groter werk van "Gehele Aarde Kunst" worden, ter ere van onze echt planetaire aard! Vind (of creëer!) een evenement in jouw buurt!

 

Origineel: Planetary humanity

 

Deze nieuwsbrieven zijn vertaald uit de Engelstalige artikelen van Jacob Ritmische Draak, verzonden naar zijn 13 Moon Calendar Essentials nieuwsbrief. Om je in te schrijven voor zijn nieuwsbrief (en gratis videocursus en meer), ga je naar www.newtimecourse.com

 Over de schrijver Jacob Rhythmic Dragon: Sinds 2002 bestudeert en gebruikt hij de 13-Manenkalender om zijn ervaring met TIJD radicaal te ontwikkelen. In zijn rol als directeur Communicatie voor de Foundation for the Law of Time, heeft hij talloze mensen van over de hele wereld geholpen om de 13-Manenkalender te leren kennen en om TIJD als magie en synchroniciteit te ervaren.