............. Soms kun je door het turen door bepaalde caleidoscopen zo gefixeerd raken met de huidige permutatie van het patroon dat je al snel vergeet, dat de reeks weer opnieuw begint. Andere caleidoscopen bevatten tuimelende "ingrediënten" waardoor het patroon nooit helemaal hetzelfde zal zijn, maar als geheel zal niets volledig veranderen. Welnu, er zijn ook caleidoscopen die lijken op een driehoekige prisma-tunnel van spiegels. Waar je de caleidoscoop ook op richt, wat je ziet, wordt de inhoud van de caleidoscoop - maar hier blijft het onderliggende patroon hetzelfde. Zoals een caleidoscoop door hypnotiserende patronen draait, maar uiteindelijk nooit verandert, herhaalt de geschiedenis zich herhaaldelijk. De spiegelcaleidoscopen van morele dubbelzinnigheid, existentiële onzekerheid, menselijke ongelijkheid; de tuimelende caleidoscopen van verovering, politieke polarisatie, sociale onrust. Om er een paar te noemen. De herhalingen binnen het verhaal van de geschiedenis duiden op de onderliggende onbewuste drijvende krachten die ons als samenleving ertoe brengen om steeds weer een vertrouwd drama op te voeren. ""Er is geen geschiedenis in harmonische perfectie.", verklaart Book of the Throne: Cosmic History Chronicles, Volume I (pagina 28) bij het bespreken van de 13-Manenkalender en de synchrone orde. Het boek gaat verder met uitleggen hoe een samenleving gecodeerd door een onregelmatige en irrationele standaardmaat onvermijdelijk wordt meegevoerd, onbewust, naar onregelmatig en irrationeel gedrag dat nooit echt een staat van harmonische resolutie kan bereiken. De standaardmaat of maatstaf (lees: programmeerapparaat) waar hij van spreekt, is natuurlijk de onregelmatige kalender van 12-maanden gekoppeld aan de onverbiddelijke mechanische klok van 60 minuten: "Beweging veroorzaakt door onregelmatigheden creëert het idee van vooruitgang. Omdat dingen zo onregelmatig zijn, moet je vooruitgang boeken om ze beter te maken, maar je zult ze nooit beter maken als je altijd uit een plaats van onregelmatigheid komt. Dit creëert het onophoudelijke idee van vooruitgang in de geschiedenis." Zo'n maatstaf staat in schril contrast met de harmonische perfectie van de 13-Manenkalender. Het is niet alleen een perfectie van harmonie, maar het is ook een levende matrix van kosmische codes die onafhankelijk bestaat van wat we geschiedenis noemen. Book of the Throne noemt de 13-Manenkalender een hulpmiddel voor de onmiddellijke transcendentie van de geschiedenis. Het 'onmiddellijk' noemen, klinkt misschien optimistisch. Maar door simpelweg elke dag de 13-Manenkalender na te gaan en de dagelijkse codes te lezen, stel je je geest en percepties bloot aan de laatste nieuws-update in een doorlopend kosmisch verhaal - zoals een glimp opvangen van blauwe lucht voorbij de nevel. Op deze manier is het echt onmiddellijk - alleen verdiept het effect zich in fases. Je kunt beginnen uit nieuwsgierigheid of trek in mysterie als je de nieuwigheid leest van zoiets als "Blauwe Magnetische Adelaar". De volgende dag lees je "Gele Lunaire Krijger". Deze frases liggen ver buiten elke context die je op de voorpagina van de krant kunt vinden. Ze overstijgen de geschiedenis en gaan rechtstreeks naar je subjectieve ervaring, terwijl ze objectief voortgaat in een voorspelbaar, maar altijd verrassend patroon van harmonie, dat op haar beurt de basis wordt van steeds toenemende ervaringen van synchroniciteit. Als er niets anders gebeurt, dan dat je een frisse kijk op de dingen ontvangt die jou dagelijks omhoog en uit het moeras van de gebroken geschiedenis naar voren brengt, dan heeft de 13-Manenkalender zijn werk gedaan. En het konijnenhol gaat net zo diep als jij het wilt verkennen.
Origineel: Beyond history
|